Verantwoordelijkheid nemen

Wat is dat nu eigenlijk? En waarom is dat zo belangrijk?

Een omschrijving van eigen verantwoordelijkheid nemen

Het betekent dat jij jezelf verantwoordelijk houdt voor alles wat jij denkt, doet of zegt. Je zegt niet meer: “het komt door mijn partner”, “het komt door mijn ouders”, “het komt door de politiek”. Je wijst geen vinger meer. En je houdt op met het bedenken van excuses. Geen excuses meer: “ik ben te oud, ik ben te jong, het is te laat, ik heb het te druk.”

Waarom zou je dat doen? Ik kan toch niet alles bepalen? Ik heb niet alles in de hand, toch? Nee, dat klopt. Er komt van alles op je af, en dan… Je kunt echter WEL bepalen (kiezen) hoe je daarmee omgaat. Mmmm…, is dat wel zo? Hoe werkt dat dan in de praktijk?

Een voorbeeld van hoe dit proces werkt

Als je boos, teleurgesteld, somber of geïrriteerd bent, heb je vaak de neiging je te richten op wat je niet wilt in plaats van wat je wel wilt. Ik wil niet verdrietig zijn, ik wil niet eenzaam zijn, ik wil niet dik zijn, ik wil me niet zo ellendig voelen, ik wil niet dit, ik wil niet dat. Als je gericht blijft op wat je niet wilt, vult dat je gedachten en blijf je daar onophoudelijk mee bezig.

Daarnaast doet het je pijn. Je voelt je geraakt op een bepaald vlak en je wilt daarvan af. Op dat moment neemt je beschermingsmechanisme het vaak over. Dit betekent dat je (vaak onbewust) je naar buiten richt en dat of degene die je raakt aanvalt, wegduwt, je jezelf isoleert door niet meer naar die situatie of persoon/personen te gaan, of je bevriest; wat in wezen betekent dat je je afsluit (je bent er – fysiek – wel maar niet echt (mentaal en op gevoelsniveau ben je ‘vertrokken’).

Wanneer bovenstaande aan de gang is, ben je bezig met of reageer je op de symptomen, het gevolg van wat je je ‘aangedaan’ voelt. Is dat verkeerd? Nee hoor; het is een natuurlijke reactie, basic instinct. Het wordt alleen heel vervelend en lastig wanneer je hierin blijft zitten; het je als het ware vasthoudt. Er is een volgende stap nodig om hieruit te komen.

Nu kan ik een hele verhandeling houden over het ‘onrecht’ dat je voelt dat je is aangedaan. Wanneer we daar echter naar toe gaan, blijf je in die situatie en in wezen bevestig je daarmee de situatie. Het effect hiervan is dat je hierin blijft. Er is dus iets anders nodig. De vraag is dan; wat kun jij doen om jezelf hieruit te halen, om dit te doorbreken?

Ja ja, jijzelf; wat kun JIJ doen om jezelf hieruit te halen?

In de allereerste plaats is het nodig om de realiteit te accepteren. Daarmee bedoel ik simpelweg dat er dingen gebeuren; wanneer je aan het werk bent, in je gezin of familie, in je leven. Kort gezegd; je leeft! Je bent hier, nu, er komen dingen, ervaringen naar je toe, of er worden je dingen afgenomen, er gebeurt van alles. Dit is wat er is. En dan…deze dingen, ervaringen, doen wat met je…

Gelukkig wel! Dat maakt je mens! Niet een robot, die hooguit een ‘error’ in zijn, geprogrammeerde, systeem kan krijgen. Een mens met waarden (eigenwaarde, zelfrespect, etc.), gevoelens en emoties. Maar ja, die waarden, gevoelens en emoties maken het wel lastig. Je raakt uit balans, boos, overweldigd, en wat al niet meer. Toch maar weer terug in het beschermingsmechanisme en dit en jezelf (voor een deel) ‘uitzetten’?

Nee, nee; deze waarden, gevoelens en emoties hebben een functie! Ze maken jou en je leven waardevol. Ja, JIJ bent, zoals jij bent, belangrijk. Je waarden, gevoelens en emoties maken dat jij kunt bepalen en weten wat belangrijk voor je is. Waar je voor staat, wat je in je leven wilt en hoe je wilt leven. Tenminste, zolang ze je niet overweldigen… En wanneer ze je overweldigen raak je uit (jouw) balans en weet je het even niet meer.

Even terug; je leeft, er gebeurt iets en je wordt geraakt. En stel; het overweldigt je en je raakt uit balans. Dan is de oplossing dat je weer in (jouw) balans komt. Wat hiervoor nodig is, is om even stil te staan bij wat er met jou gebeurde. Hoe reageerde je? Van buiten (ik viel aan, of; sloot me af…) en van binnen (boos, verdrietig, bevries, …). Hoe je reageert heeft te maken met jouw waarden, ervaringen en gedachten. Deze bepalen wat en hoe je waarneemt. Dit is de zogenaamde ‘lading’ die vanuit jou komt, wanneer er iets gebeurt.  Dus je waarneming is ‘gekleurd’; altijd.

Weet hierbij: “Het leven bestaat 10% uit gebeurtenissen en wordt voor de overige 90% bepaald door jouw reactie”

En hier is dan de ingang voor wat JIJ kunt Doen om weer in jouw balans te komen. Terug naar jouw waarden, wat belangrijk is voor jou en wat jij wenst in jouw leven.

Dan komt stap 2: Het is nodig om van een passieve, reactieve houding over te gaan naar een actieve houding. Met een passieve, reactieve houding wordt bedoeld dat je blijft zitten waar je zit, en verwacht dat een ander iets voor jou gaat doen (veranderen). Met een actieve houding wordt bedoeld dat je zelf actie neemt om iets in jouw situatie te veranderen. Overgaan naar een actieve houding vraagt een bewuste stap; een beslissing van jou. Wil je blijven zitten waar je zit, of wil je het anders? 

Besluit je dat je het anders wilt, uit deze situatie, dan gaan we NU verder  = vooruit. Waarom zeg ik ‘vooruit’? Omdat het belangrijk is dat je beseft dat je naar een, voor jou, betere toekomst wilt. Houdt hierbij voor ogen:

“Ervaringen in het verleden geven geen garantie voor een betere toekomst.”

Oftewel; het is nodig om het verleden los te laten.  Het verleden is geweest, al voorbij.  Ook aannames als ‘ik zorg voor jou, dus jij zorgt ook voor mij’ loslaten. En welke andere aanname dan ook. Waarom moet ik dit loslaten? Een aanname is slechts een plaatje; gevormd vanuit verwachtingen, ervaringen en wat je al niet in je hoofd haalt. En daarin blijven zitten, dit vasthouden, houd je gevangen. Dus laat het los; je startpunt is het NU. Bovendien; weet dat niemand verantwoordelijk is voor een (volwassen) ander. Jouw leven is van jou en de enige die verantwoordelijk is voor jou, ben JIJzelf. Door deze verantwoordelijkheid weer jezelf toe te eigenen, neem je je leven weer in je eigen hand. En dan kun je weer in je eigen kracht staan en je balans herstellen.

Dus: Neem je eigen verantwoordelijkheid. Ga aan het roer staan van je eigen leven. Wees eerlijk naar jezelf, over alles, en pak je leven op; vanuit eigen verantwoordelijkheid.

Vragen?

Wil je meer weten, of weten hoe je dit aanpakt? Neem contact met mij op of maak een afspraak voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek. Het kennismakingsgesprek is gratis.